“𝗘𝗽𝗶𝗹𝗲𝗽𝘀𝗶𝗲 𝗼𝗳 𝗣𝗡𝗘𝗔, het beperkt je leven.” 

Helaas hebben enorm veel mensen hiermee te maken. Zo ook Tess, mijn allerbeste maatje, collega en meest dappere en vrolijke flierefluiter die ik ken. 
Als 21 jarige niet meer mogen autorijden, het uitgaansleven vermijden en niet elk uitje met je vrienden kunnen doen terwijl ze dat echt graag zou willen. Daarbij komt nog bovenop het onbegrip en de weinige kennis over dit onderwerp. 

Niet alleen Tess, maar ook de omgeving moet zich hierop soms aanpassen of willen aanpassen. Ik heb van heel dichtbij ervaren hoe dit gaat: alert op flitsen, haar niet alleen laten, blijven checken, vermoeidheid uit de weg proberen te gaan en het allerbelangrijkste; er zijn als het nodig is, altijd.

Tess is niet de enige die dit moet meemaken. 
Daarom zet zij, net als mij zich in voor EpilepsieNL  en gaat ze samen met een team 15 km wandelen. Voor sommige klinkt dit als geen prestatie, maar zij vergeten waarschijnlijk het doel. 
Graag vraag ik jullie om mij en heel veel andere mensen in Nederland te helpen door geld te doneren via deze link: